Systemy przeciwpożarowe w biurowcach i budynkach użyteczności publicznej

W nowoczesnych biurowcach jednym z kluczowych elementów zapewniających bezpieczeństwo pożarowe jest automatyka systemu oddymiania. Jej zadaniem jest błyskawiczne reagowanie na sygnał alarmowy i uruchomienie odpowiednich urządzeń odpowiedzialnych za odprowadzenie dymu i gorących gazów pożarowych. Aby jednak układ ten działał skutecznie w sytuacji realnego zagrożenia, niezbędne jest regularne sprawdzanie poprawności jego działania.

W tym artykule wyjaśniamy, na czym polega kontrola automatyki systemu oddymiania, dlaczego jest tak ważna i jak wpływa na bezpieczeństwo użytkowników budynków biurowych.
Co to jest automatyka systemu oddymiania?
Automatyka systemu oddymiania to zespół urządzeń sterujących, które odpowiadają za uruchomienie właściwych procedur w przypadku wykrycia pożaru. W skład tego układu wchodzą m.in.:
- centrale oddymiania (lub systemy zintegrowane z BMS),
- przyciski oddymiania ręcznego (ROP),
- moduły wejść/wyjść sterujące z systemem SSP (system sygnalizacji pożaru),
- siłowniki otwierające klapy dymowe,
- czujki dymu i temperatury.

To właśnie te elementy – połączone w jeden scenariusz sterowania – uruchamiają oddymianie, napowietrzanie, zamknięcie klap pożarowych lub innych elementów wentylacji.

Dlaczego sprawdzanie automatyki jest niezbędne?

W sytuacji pożaru każda sekunda ma znaczenie. Opóźnione lub nieprawidłowe zadziałanie systemu może oznaczać:
- brak otwarcia klap oddymiających,
- nieuruchomienie wentylatorów oddymiających,
- nieotwarcie otworów napowietrzających,
- brak reakcji systemu na ręczne wyzwolenie alarmu.

Sprawdzenie poprawności działania automatyki systemu oddymiania eliminuje te ryzyka i gwarantuje, że wszystkie elementy zadziałają zgodnie z przyjętym scenariuszem pożarowym.

Jak wygląda test poprawności działania automatyki?

Sprawdzenie automatyki systemu oddymiania to proces przeprowadzany przez wykwalifikowanych techników, który obejmuje:
1. Test uruchomienia przez SSP
System sygnalizacji pożaru (SSP) ma za zadanie automatycznie uruchomić proces oddymiania po wykryciu dymu. Test polega na symulacji alarmu pożarowego i obserwacji:
- czy centrala oddymiania zareagowała,
- czy uruchomiły się właściwe siłowniki i wentylatory,
- czy klapy oddymiające otworzyły się zgodnie z planem.

2. Test przycisków oddymiania (ROP)
Każdy ręczny przycisk oddymiania powinien umożliwić uruchomienie systemu w sytuacji awaryjnej. Kontrola obejmuje:
- ocenę stanu wizualnego przycisku (brak uszkodzeń),
- test wyzwolenia – czy po jego wciśnięciu system zareagował zgodnie z założeniami,
- czy przywrócenie do stanu spoczynku działa poprawnie.

3. Sprawdzenie komunikacji między podsystemami
W nowoczesnych budynkach automatyka oddymiania jest często zintegrowana z systemem BMS (Building Management System). Testy obejmują weryfikację:
- poprawności przesyłania sygnałów sterujących,
- odpowiedzi systemu nadrzędnego na lokalne zdarzenia pożarowe,
- rejestrowania zdarzeń i raportowania błędów.

W jakich odstępach należy wykonywać testy automatyki?

Zgodnie z polskimi przepisami oraz normami branżowymi (m.in. PN-EN 12101), testy automatyki systemu oddymiania powinny być przeprowadzane co najmniej dwa razy w roku. Jednak w przypadku obiektów o dużej liczbie użytkowników lub rozbudowanej infrastrukturze sterowania zaleca się częstsze kontrole – nawet co kwartał.
Dodatkowo testy powinny być wykonywane:
- po każdej modernizacji lub rozbudowie systemu,
- po przeprowadzeniu napraw lub wymianie komponentów sterowania,
- przed i po inspekcjach Straży Pożarnej.

Korzyści z regularnego sprawdzania automatyki systemu oddymiania

Pewność działania systemu w sytuacji zagrożenia – właściwa automatyka to gwarancja ochrony zdrowia i życia użytkowników.
- Zgodność z przepisami – testy są wymagane przez prawo budowlane oraz przepisy ochrony przeciwpożarowej.
- Wiarygodność dokumentacji technicznej – potwierdzone testy są dowodem staranności właściciela obiektu.
- Uniknięcie awarii i kosztownych napraw – wczesne wykrycie błędów pozwala zareagować, zanim dojdzie do kryzysu.
- Poprawa współpracy między systemami – testy automatyki wykazują błędy integracji między SSP, BMS i centralą oddymiania.
- Współczesne rozwiązania wspomagające testy automatyki

Na rynku pojawiają się coraz bardziej zaawansowane technologie pozwalające na zdalny nadzór nad automatyką systemu oddymiania. Przykładem mogą być systemy SafetyWay, które umożliwiają:
- stałe monitorowanie stanu komponentów,
- powiadomienia o błędach automatyki w czasie rzeczywistym,
- analizę skuteczności działania po testach,
- zdalne uruchamianie scenariuszy testowych.
Wdrożenie takich rozwiązań pozwala zwiększyć bezpieczeństwo i zoptymalizować koszty serwisu.

Poprawne działanie automatyki systemu oddymiania jest fundamentem skutecznej ochrony przeciwpożarowej w biurowcach. Regularne testy działania SSP oraz przycisków oddymiania pozwalają upewnić się, że system zadziała wtedy, gdy będzie to naprawdę konieczne. To nie tylko obowiązek wynikający z przepisów, ale przede wszystkim realna troska o bezpieczeństwo użytkowników budynku.

Odpowiednio dobrane klapy oddymiające są jednym z kluczowych elementów skutecznego systemu ochrony przeciwpożarowej w budynkach biurowych. Ich prawidłowe zaprojektowanie oraz dostosowanie do kubatury obiektu decyduje o sprawności systemu oddymiania, wpływa na bezpieczeństwo użytkowników i ułatwia ewakuację w sytuacji zagrożenia pożarowego.
W poniższym artykule przedstawiamy, jak dobrać klapy oddymiające do kubatury biurowca, na co zwrócić uwagę w projektowaniu systemu oraz jakie przepisy i normy należy uwzględnić.

Czym są klapy oddymiające i dlaczego są tak ważne?

Klapy oddymiające to urządzenia montowane zwykle w dachach lub górnych partiach ścian, których zadaniem jest szybkie odprowadzenie dymu i gorących gazów powstających podczas pożaru. Otwierają się automatycznie po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji pożaru (SSP) lub ręcznie z przycisku oddymiania.
Dzięki nim możliwe jest:
- utrzymanie przejezdnych i wolnych od dymu dróg ewakuacyjnych,
- zmniejszenie temperatury w strefie objętej pożarem,
- poprawa widoczności dla osób ewakuujących się i służb ratowniczych.

Kluczowy parametr: kubatura biurowca
Dobór odpowiedniego systemu oddymiania, a zwłaszcza powierzchni czynnej oddymiania (Aa), powinien być uzależniony od kubatury przestrzeni, którą należy chronić. Zgodnie z normą PN-EN 12101-2, to właśnie kubatura i powierzchnia kondygnacji mają bezpośredni wpływ na ilość i wielkość klap oddymiających.
W praktyce:
- im większa kubatura pomieszczenia, tym większa musi być łączna powierzchnia klap oddymiających,
- standardowo przyjmuje się 1 m² powierzchni oddymiającej na każde 200–250 m² powierzchni użytkowej (wartości te mogą się różnić w zależności od projektu i klasy budynku),
- należy zapewnić również odpowiedni dopływ powietrza kompensacyjnego, np. przez klapy napowietrzające lub specjalne drzwi.

Praktyczne wskazówki przy doborze klap oddymiających

1. Dokładne obliczenie powierzchni czynnej oddymiania (Aa)
Uwzględnij warunki aerodynamiczne i straty wynikające z montażu oraz kąta otwarcia klapy. W dokumentacji producentów znajdziesz współczynniki aerodynamiczne (Cv), które należy zastosować.
2. Ustal optymalną lokalizację klap
Montuj klapy jak najbliżej miejsc gromadzenia się dymu – zwykle w najwyższych punktach strefy pożarowej. Unikaj zasłonięcia klap elementami konstrukcyjnymi dachu.
3. Zadbaj o dopływ powietrza uzupełniającego
Klapy oddymiające muszą współpracować z napowietrzaniem, aby uzyskać efekt komina dymowego. Dobrą praktyką jest stosowanie klap napowietrzających na niższych kondygnacjach lub w strefie wejściowej.
4. Dopasuj napęd otwierania do potrzeb
W biurowcach najczęściej stosuje się napędy pneumatyczne, elektryczne lub sprężynowe. System powinien umożliwiać testowanie i ponowne zamknięcie po zakończonej akcji.
5. Uwzględnij podział na strefy pożarowe
Jeżeli biurowiec podzielony jest na kilka stref pożarowych, każda z nich musi mieć własny system oddymiania z niezależnym sterowaniem.
6. Zgodność z obowiązującymi przepisami i normami
Pamiętaj o wymogach określonych w:
- Warunkach Technicznych (WT 2022),
- PN-B-02877-4 (Wentylacja pożarowa),
- PN-EN 12101-2:2017 (Klapy dymowe),
- przepisach lokalnych i wymaganiach rzeczoznawców ppoż.

Błędy, których warto unikać

- Zbyt mała liczba klap oddymiających – powoduje niewystarczające odprowadzenie dymu.
- Brak powietrza napowietrzającego – może prowadzić do cofania dymu w kierunku ewakuujących się osób.
- Nieprawidłowy montaż klap – np. pod zadaszeniami lub w strefach zacienionych.
- Brak integracji z SSP – uniemożliwia automatyczne zadziałanie klap w razie pożaru.
- Rola nowoczesnych systemów zarządzania, np. SafetyWay
- Zaawansowane systemy zarządzania bezpieczeństwem, takie jak SafetyWay, pozwalają na centralne sterowanie klapami oddymiającymi i napowietrzającymi, a także ich integrację z czujkami dymu, systemem SSP, centralą BMS oraz innymi urządzeniami automatyki budynkowej.

Dzięki temu możliwe jest:
- szybkie uruchomienie scenariusza pożarowego,
- testowanie klap i monitorowanie ich stanu w czasie rzeczywistym,
- dokładna analiza działania systemu po każdym zdarzeniu.

Dobór klap oddymiających do kubatury biurowca to nie tylko kwestia przepisów – to realna odpowiedzialność za bezpieczeństwo ludzi i mienia. Należy precyzyjnie obliczyć wymaganą powierzchnię oddymiania, uwzględnić odpowiedni napływ powietrza oraz zapewnić prawidłową lokalizację klap. Inwestycja w przemyślany i profesjonalnie zaprojektowany system oddymiania, najlepiej zintegrowany z nowoczesną automatyką, jak SafetyWay, zwiększa skuteczność działań ratowniczych i podnosi poziom bezpieczeństwa obiektu.

Wybór odpowiedniego systemu oddymiania w budynku biurowym to nie tylko decyzja techniczna, ale również ekonomiczna. Inwestorzy i zarządcy obiektów coraz częściej analizują nie tylko skuteczność systemów oddymiających, ale także całkowity koszt ich montażu, eksploatacji oraz konserwacji. W tym artykule przybliżymy różnice między systemem oddymiania grawitacyjnego a mechanicznym, uwzględniając nie tylko wydajność, ale również wpływ na budżet w perspektywie krótkoterminowej i długoterminowej.

Na czym polegają różnice techniczne?

Oddymianie grawitacyjne opiera się na wykorzystaniu naturalnych sił wyporu – gorące gazy i dym unoszą się ku górze, a specjalne klapy oddymiające w dachu lub elewacjach pozwalają im wydostać się na zewnątrz. System ten nie wymaga stosowania wentylatorów ani rozbudowanej infrastruktury technicznej.
Z kolei oddymianie mechaniczne wykorzystuje wentylatory wysokiej wydajności, kanały oddymiające, automatykę sterującą i zasilanie awaryjne. Jest to system zdecydowanie bardziej zaawansowany, pozwalający na kontrolowane usuwanie dymu nawet w złożonych układach architektonicznych – na przykład w wysokich biurowcach czy budynkach z podziemnymi garażami.

Koszty instalacji – co trzeba wziąć pod uwagę?

System oddymiania grawitacyjnego jest prostszy w budowie, dlatego też jego koszt początkowy jest zazwyczaj niższy. W typowym budynku biurowym, składającym się z kilku kondygnacji i przestrzeni typu open space, może on obejmować głównie montaż klap oddymiających, siłowników, podstawowego systemu sterowania oraz czujek dymu.
Oddymianie mechaniczne wymaga natomiast znacznie większego nakładu inwestycyjnego. Do kosztów należy doliczyć projektowanie systemu kanałów, zakup i montaż wentylatorów oddymiających, systemów przeciwprądowych, zasilania rezerwowego (np. UPS lub agregat), a także kompleksowej automatyki współpracującej z systemem sygnalizacji pożaru. To rozwiązanie jest jednak niezbędne w obiektach o dużej kubaturze lub tam, gdzie nie można zastosować naturalnego wyporu powietrza, na przykład w zamkniętych klatkach schodowych czy garażach podziemnych.

Utrzymanie i eksploatacja – ukryte koszty

Choć oddymianie grawitacyjne jest tańsze na etapie instalacji, nie można zapominać o kosztach eksploatacyjnych. System ten wymaga okresowych przeglądów – zgodnie z przepisami co najmniej raz do roku – oraz konserwacji elementów ruchomych, takich jak siłowniki, zawiasy czy sprężyny. Mimo to jego utrzymanie jest stosunkowo tanie, głównie ze względu na brak zasilania elektrycznego i prostotę działania.
Systemy oddymiania mechanicznego wiążą się z wyższymi kosztami utrzymania. Przeglądy muszą być przeprowadzane przez wykwalifikowane firmy, ponieważ dotyczą urządzeń zasilanych elektrycznie, pracujących w wysokich temperaturach i objętych certyfikatami odporności ogniowej. Regularne testy, serwis wentylatorów, kontrola instalacji elektrycznej oraz czujników dymu i ciśnienia – wszystko to generuje dodatkowe koszty. Do tego dochodzi zużycie energii elektrycznej, zwłaszcza przy testach systemowych oraz ewentualnych interwencjach.

System SafetyWay – automatyzacja i integracja

W kontekście systemów oddymiania coraz większe znaczenie zyskuje integracja z zaawansowanymi platformami zarządzania bezpieczeństwem, takimi jak SafetyWay. W przypadku systemów mechanicznych, SafetyWay pozwala na automatyczne uruchamianie scenariuszy pożarowych, bieżący monitoring stanu urządzeń, a także pełną współpracę z centralami SSP i BMS. Choć wdrożenie takiego systemu wiąże się z dodatkowymi kosztami, jego zalety są nieocenione – zwłaszcza w dużych obiektach, gdzie szybkość reakcji i precyzyjne sterowanie ewakuacją mogą decydować o bezpieczeństwie setek osób.

Co się bardziej opłaca?

W praktyce wybór pomiędzy systemem grawitacyjnym a mechanicznym zależy od wielu czynników – takich jak wysokość budynku, jego przeznaczenie, układ komunikacyjny oraz wymagania prawne. Grawitacja sprawdzi się w niższych budynkach o prostej strukturze, natomiast mechanika jest rozwiązaniem dla bardziej złożonych i rozbudowanych biurowców.
Z ekonomicznego punktu widzenia warto pamiętać, że choć system mechaniczny jest droższy zarówno przy instalacji, jak i podczas eksploatacji, oferuje większe możliwości automatyzacji, integracji i niezawodności. W dłuższej perspektywie, szczególnie w nowoczesnych biurowcach klasy A, to właśnie te cechy mogą decydować o realnej opłacalności rozwiązania.

Decyzja o wyborze systemu oddymiania powinna być przemyślana nie tylko z punktu widzenia wymogów technicznych i przepisów, ale także kosztów. Systemy grawitacyjne kuszą niższym progiem wejścia, ale nie zawsze spełnią oczekiwania dotyczące skuteczności, zwłaszcza w bardziej wymagających obiektach. Mechaniczne systemy oddymiania, szczególnie zintegrowane z platformą SafetyWay, są droższe, ale zapewniają pełne bezpieczeństwo i kontrolę – co w przypadku zagrożenia pożarowego może okazać się bezcenne.

Systemy wentylacji pożarowej w obiektach biurowych stanowią kluczowy element ochrony życia i zdrowia użytkowników budynku w sytuacji wystąpienia pożaru. Ich podstawowym zadaniem jest kontrolowane usuwanie dymu i gorących gazów pożarowych, a także zapewnienie warunków do ewakuacji oraz prowadzenia działań ratowniczo-gaśniczych przez służby. Jednak nawet najlepiej zaprojektowane instalacje mogą okazać się nieskuteczne, jeśli nie są właściwie eksploatowane. Poniżej przedstawiamy najczęstsze błędy w użytkowaniu i utrzymaniu systemów wentylacji pożarowej w biurowcach oraz ich potencjalne konsekwencje.

1. Brak regularnych przeglądów technicznych i konserwacji
Zaniedbywanie obowiązkowych przeglądów technicznych systemów oddymiania stanowi jeden z najpoważniejszych problemów eksploatacyjnych. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz rozporządzeniem w sprawie ochrony przeciwpożarowej, elementy instalacji powinny być regularnie sprawdzane pod względem:
- sprawności technicznej klap oddymiających,
- działania wentylatorów pożarowych,
- poprawności otwierania klap napowietrzających,
- stanu przewodów oddymiających (w tym ich odporności ogniowej),
- poprawnego działania automatyki.
Zaniedbania mogą prowadzić do opóźnionej reakcji systemu w przypadku pożaru, a w skrajnych sytuacjach – do całkowitego braku działania oddymiania, co stwarza poważne zagrożenie dla użytkowników budynku.

2. Nieprawidłowe testy funkcjonalne lub ich brak
Systemy wentylacji pożarowej wymagają okresowego uruchamiania w warunkach kontrolowanych, by potwierdzić ich zdolność do zadziałania w sytuacji zagrożenia. Często spotykanym błędem jest:
- przeprowadzanie jedynie testów automatyki (SSP), bez sprawdzenia działania urządzeń wykonawczych,
- brak symulacji warunków pożaru (np. otwarcia klap dymowych, pracy wentylatorów pod obciążeniem),
- nieuwzględnianie testów w harmonogramie rocznym.
Regularne testy funkcjonalne są kluczowe dla zachowania gotowości systemu. Ich brak uniemożliwia wykrycie potencjalnych usterek lub błędnej konfiguracji systemu.

3. Zamiana elementów systemu bez uzgodnień z rzeczoznawcą
Wymiana urządzeń takich jak wentylatory, centrale sterujące, siłowniki klap czy automatykę bez zachowania zgodności z pierwotnym projektem i uzgodnieniami rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych to częsty błąd.
Zmiana parametrów (np. wydajności wentylatora, czasu otwierania klapy) może zaburzyć bilans ciśnień w strefie oddymianej, a co za tym idzie – skuteczność całego systemu.

4. Niewłaściwe użytkowanie pomieszczeń technicznych
Pomieszczenia, w których zlokalizowane są urządzenia wentylacji pożarowej, często bywają wykorzystywane jako magazyny lub schowki. Może to prowadzić do:
- ograniczenia dostępu serwisowego,
- zasłonięcia czujników i sterowników,
- zwiększenia ryzyka pożaru w strefie urządzeń kluczowych.
Zgodnie z przepisami przeciwpożarowymi, przestrzeń wokół urządzeń pożarowych powinna być wolna od przeszkód i dostępna w każdej chwili.

5. Brak aktualnej dokumentacji technicznej systemu
Dokumentacja techniczna, zawierająca projekt wykonawczy, instrukcję użytkowania, schematy instalacji oraz protokoły odbiorowe i przeglądowe, często nie jest aktualizowana w trakcie eksploatacji budynku. Prowadzi to do:
- trudności w identyfikacji rozmieszczenia elementów systemu,
- błędnych diagnoz podczas awarii,
- niezgodności z aktualnym stanem faktycznym po modernizacjach.
Brak dokumentacji uniemożliwia również prawidłowe przeprowadzenie audytów i odbiorów technicznych przez służby kontrolne (np. PSP).

6. Zaburzanie pracy systemu przez inne instalacje
Niekiedy w trakcie modernizacji biura lub zmiany jego aranżacji instalacje wentylacji bytowej, HVAC, instalacje elektryczne lub teletechniczne zostają poprowadzone w sposób kolizyjny z kanałami wentylacji pożarowej. Może to powodować:
- ograniczenie przepływu powietrza w kanałach oddymiających,
- zakłócenia pracy czujników i klap,
- trudności w serwisie lub uszkodzenia mechaniczne.
Każda ingerencja w przestrzeń techniczną powinna być wcześniej uzgodniona z osobą odpowiedzialną za nadzór nad systemami pożarowymi w obiekcie.

7. Nieprzeszkolony personel techniczny
Brak przeszkolenia służb utrzymania technicznego budynku z zakresu obsługi systemów wentylacji pożarowej to kolejny istotny problem. Błędy personelu mogą prowadzić do:
- niezamierzonego wyłączenia elementów systemu (np. poprzez BMS),
- błędnej reakcji podczas alarmu,
- niewłaściwego reagowania w sytuacji awaryjnej.
Szkolenia okresowe oraz znajomość instrukcji obsługi systemu oddymiania powinny być standardem w każdej firmie zarządzającej biurowcem.

8. Dezaktywacja systemu w wyniku fałszywych alarmów
Fałszywe alarmy pożarowe mogą skutkować uruchomieniem wentylatorów oddymiających, otwarciem klap i wstrzymaniem pracy systemów HVAC. W celu "ochrony komfortu najemców", administratorzy budynku mogą podejmować decyzje o czasowym dezaktywowaniu systemów pożarowych.
To poważny błąd eksploatacyjny – systemy wentylacji pożarowej powinny być stale gotowe do działania, a problem fałszywych alarmów należy rozwiązywać poprzez serwis systemu sygnalizacji pożaru, a nie poprzez wyłączanie zabezpieczeń.

Skuteczność systemów wentylacji pożarowej w biurowcach zależy nie tylko od poprawnego projektu i montażu, lecz przede wszystkim od właściwej eksploatacji i nadzoru. Błędy, takie jak brak przeglądów, nieprawidłowe testy czy nieuprawnione modyfikacje, mogą mieć bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo ludzi oraz skuteczność ewakuacji. Właściwe zarządzanie systemami oddymiania, oparte na aktualnej dokumentacji, przeszkoleniu personelu oraz współpracy z rzeczoznawcami, powinno być priorytetem dla każdego zarządcy obiektu biurowego.

Bezpieczeństwo użytkowników nowoczesnych biurowców wymaga zastosowania zaawansowanych rozwiązań technologicznych, które skutecznie ograniczają skutki pożaru. Jednym z kluczowych elementów systemu ochrony przeciwpożarowej jest system oddymiania – instalacja techniczna, której zadaniem jest kontrola rozprzestrzeniania się dymu i gazów pożarowych. W artykule przedstawiamy, jak działają systemy oddymiania w nowoczesnych biurowcach, jakie są ich typy, komponenty, oraz jak ich skuteczność można zwiększyć dzięki nowoczesnym technologiom takim jak SafetyWay.

Nowoczesne oddymianie – nie tylko wentylatory i klapy

System oddymiania to dziś znacznie więcej niż tylko układ kanałów czy wentylatorów. W nowoczesnym budownictwie biurowym kluczowe staje się zintegrowanie systemów oddymiających z innymi technologiami bezpieczeństwa, które wspierają proces ewakuacji, informowania i kontroli zagrożeń. Jednym z takich rozwiązań są systemy ewakuacyjne i kierunkowe Safety Way, które odgrywają coraz większą rolę w zapewnieniu sprawnej i bezpiecznej ewakuacji.

Czym jest Safety Way?

Safety Way to nowoczesny system dynamicznego oznakowania dróg ewakuacyjnych, który integruje się z instalacją przeciwpożarową budynku, w tym z systemami oddymiania i detekcji pożaru. W odróżnieniu od tradycyjnych, statycznych znaków ewakuacyjnych, system ten:
- wyświetla kierunek ewakuacji w czasie rzeczywistym, dostosowując go do warunków panujących w budynku (np. zadymienie korytarza, zablokowana klatka schodowa),
- działa w sposób autonomiczny lub jako część systemu zarządzania bezpieczeństwem budynku (BMS),
- składa się z podświetlanych paneli kierunkowych, opraw LED oraz komunikatów wizualnych, które są automatycznie aktualizowane w razie wykrycia zagrożenia.

Jak Safety Way wspiera systemy oddymiania?

System oddymiania pełni funkcję usuwania dymu i tworzenia bezpiecznych warunków w kluczowych strefach, takich jak korytarze, klatki schodowe czy szyby windowe. Jednak nawet najlepiej zaprojektowany system oddymiania nie zapewni pełnej skuteczności, jeśli osoby ewakuujące się nie wiedzą, którędy iść.
Safety Way uzupełnia system oddymiania poprzez:
- Kierowanie użytkowników do najbezpieczniejszych dróg ewakuacji, z pominięciem stref objętych dymem lub ogniem,

Reagowanie na rzeczywisty stan systemu oddymiania, np. jeśli dana klatka schodowa jest już zadymiona mimo uruchomionego systemu, oznaczenie ewakuacyjne przekieruje użytkowników do innej, bezpiecznej drogi,
Synchronizację z danymi z czujników dymu i systemu SSP, co pozwala na szybkie dostosowanie komunikatów do zmieniającej się sytuacji.

Przykład zastosowania: biurowiec klasy A

W nowoczesnym biurowcu klasy A, wyposażonym w system oddymiania mechanicznego i zintegrowany BMS, zastosowanie Safety Way umożliwia:
- Aktywną analizę warunków dymowych w czasie rzeczywistym (dzięki współpracy z czujnikami dymu i wentylatorami),
- Wyświetlanie kierunku ewakuacji na podstawie aktualnych danych, a nie tylko projektowych założeń,
- Skrócenie czasu ewakuacji nawet o 30–40%, dzięki eliminacji błędnych decyzji i chaosu,
- Minimalizację ryzyka paniki, poprzez jasne i dynamiczne wskazania.

Korzyści wynikające z integracji Safety Way i oddymiania

1. Większe bezpieczeństwo ludzi – dynamiczne kierowanie ruchem eliminuje problem nieprzejezdnych lub zadymionych dróg ewakuacyjnych.
2. Wsparcie służb ratowniczych – system może także wskazywać strażakom strefy, gdzie znajduje się największe zagrożenie.
3. Spełnienie nowoczesnych wymagań prawnych i funkcjonalnych – Safety Way wspiera wdrażanie idei „inteligentnych budynków” i może stanowić element budynku zgodnego z zasadą „fire safety by design”.
4. Podniesienie wartości obiektu – zastosowanie systemów dynamicznych klasy Safety Way staje się wyróżnikiem budynków klasy premium.

Systemy oddymiania w nowoczesnych biurowcach są kluczowym elementem ochrony życia i zdrowia. Ich skuteczność można jednak znacząco zwiększyć poprzez zastosowanie nowoczesnych, zintegrowanych technologii wspomagających ewakuację, takich jak system Safety Way. Dzięki dynamicznemu oznakowaniu dróg ewakuacyjnych, w pełni zintegrowanemu z systemami oddymiania, zarządzania budynkiem i detekcji pożaru, możliwe jest stworzenie środowiska ewakuacyjnego dostosowanego do realnych warunków zagrożenia – co przekłada się na wyższy poziom bezpieczeństwa i efektywności działań ratowniczych.